De eerste helft van dit jaar stond vooral in het teken van mijn zwangerschap.Dat lijkt nu alweer zo in het verleden. Met Jules ook; aan de ene kant is het nog steeds onwerkelijk dat hij er eindelijk is, zo lang heb ik op hem gewacht en ook aan die ellendige zwangerschap leek maar geen einde te komen (voor als ik t na Louise nog niet zeker wist, na de 2e x kan ik t niet meer ontkennen; moeder worden is het mooiste wat er is en het beste wat me ooit is overkomen. Zwanger zijn? NIKS VOOR MIJ!). Aan de andere kant past hij zo bij ons, in ons gezin, ging alles gelijk zo vanzelf, zo vertrouwd, is alles precies zoals het zijn moet, dat het haast is alsof hij er altijd al is geweest.Mijn bevalling viel niet tegen, al dacht ik daar op het moment zelf wel anders over. ;) Zes uurtjes en daar was hij. Jules Guillermo Triana. Zo’n mooi kereltje. Mijn zoon. Mijn wonder.
Tharanika zat ook dit jaar vol met uitdagende vragen, maar misschien nog wel meer met bijzondere feitjes, die ze zelf op en uitzoekt en vervolgens dagelijks rondstrooit. Soms boeiend, soms grappig, maar altijd met een typisch Tharanika randje
Mariëlla was de verassing op school dit jaar! Zo belabberd als het vorig jaar ging, zo geweldig gaat ze nu! Heeeeeel erg blij mee. Ze heeft ook weer een bril. Nu ze een stukje ouder is durven we het weer aan. En het is ook echt heel erg nodig helaas.
Mesika. Mijn grote hulp. Het moedertje. Aan het puberen, rollen met haar ogen kan ze als de beste, maar daar staat tegenover dat ze er ALTIJD is, als Jules ook maar een piepje geeft. Altijd warm, liefdevol en geduldig. Gewoon pure goedheid.
Louise…. Mijn keiharde werker, regelmatig op t randje van pure uitputting. Maar nooit willen opgeven. Her eye on the prize… Net als vorig jaar en het jaar ervoor eigenlijk… Alleen is t dit jaar nog weer een tandje zwaarder geworden allemaal.
Deze zomer zijn we wederom niet op vakantie geweest. Jules was nog zo klein.En Alex heeft gelukkig wel weer werk, maar we zijn lang niet terug als waar we waren, financieel gezien. Dus dat blijft oppassen en keuzes maken.Aan de andere kant, die loterij heb ik wat mij betreft al 10x gewonnen. Ik heb Jules gekregen! Ik heb vijf gezonde kinderen en een gelukkig huwelijk. Ik heb zeer veel om dankbaar voor te zijn.Ons eerste gezinsuitje met zn 7en was erg ambitieus, we bezochten Sail in Amsterdam. Dat was erg leuk, maar ook erg druk. En een hele uitdaging met de kleine erbij.
Ook was Dentro weer een heel belangrijk deel van ons jaar. En zo zal het aankomend jaar ook weer zijn, te beginnen met de voorstelling in Cool. Zo blij en dankbaar voor het gevoel van geluk en eigenwaarde dat ze mijn meisjes daar mee geven.
Mijn meiden worden allemaal zo groot. Zaten we eerst alleen met Louise op de bank, nu kijken we zaterdagavond vaak met zn zesjes naar een spannende film. Zo gezellig. We zijn dit jaar van vijf naar twee katten gegaan. Dat is waar ik wel zo ontzettend van baal.Belle was zo’n bijzondere kat. Eigenwijs, een jager, een halve wilde, maar ook zo lief voor mij en de rest van het gezin. Charming… Op mijn verjaardag van hem afscheid moeten nemen. Het grootste deel van mijn zwangerschap hield hij bij mij de wacht op de momenten dat ik mij echt niet lekker voelde. En nu is Twinkie, het laatste wat ik van Tink&Belle had, ook verdwenen. Ik hoop zo dat hij nog ergens gezond en wel opduikt…
Nu hebben we alleen Dusty&Whisckers nog, 20 en 18 jaar… Merlijntje wordt echt oud nu. Elf jaar, doof en slechtziend. De tijd om afscheid te nemen komt met rasse schreden dichterbij. Zal dat in 2016 zijn? Ik wil er nog even niet aan denken. Mijn maffe labrador…
Ik denk dat ook Clara hem enorm zal gaan missen. Als Merlijn weg valt dan zal ik met haar weer gaan trainen denk ik. Daar vinden we dan allebei troost in en het ze kan t goed gebruiken haha.Het einde van dit jaar was bijzonder. Dora, Marcelo en Jomayra kwamen terug naar Nederland! YEAH! Daar ben ik zoooooo gelukkig mee! Heb ze echt gemist en ben blij dat Nederland het van Chile heeft gewonnen!Hoewel ik al een tijdje wist dat ze zouden komen, waren de kids compleet verrast toen ze ineens in de gang stonden. Tharanika moest Jomayra echt ff aanraken om zich ervan te verzekeren dat ze er wel echt was. Dora en ik hebben wel een paar traantjes gelaten. Blij blij blij!Wat ik ook erg leuk vond was dat Isa de liefde van dr leven heeft gevonden. Die verandering in haar, als ze over Rick praat, de blik in haar ogen. Daar word ik blij van.Leuk ook, dat we hem allemaal erg aardig vinden. Ik ben benieuwd naar hun 2016. Een hoop leuke mooie dingen verwacht ik!En een kerstfeestje, volgens de traditie van mij en mijn vriendinnen, dat was lang geleden. De kids deden ook voor t eerst mee. Bijna zo oud als wij waren toen we het ooit verzonnen. We hebben een paar dierbare vrienden aan de groep toegevoegd en het werd een reuze feest. Ik heb genoten. Natalie kwam een paar dagen logeren. We kenden elkaar alleen nog maar via facebook. Haar moeder, broer en zus waren hier vier jaar terug al eens, maar Natalie nog niet eerder. Hoe snel kan je met iemand een band opbouwen? Heel snel dus. Wat een lieve schat. En nu naar 2016! A big year!Tharanika wordt 10 jaar. Altijd een big deal hier, als je 10 wordt.Jules viert in Juni zn 1e verjaardag. Alex wordt 40 en Louise viert haar Quinceañera!!!!!!!
Dat wordt een hele happening en iets waar wij en zij al jaren naar uitkijken. Ja, 2016 gaat ons weer genoeg bijzonders brengen.
We gaan ervoor.Liefs van Mirjam
